ik wil naar huis... gewoonnaar huis.. maar ik durf het niet te zeggen, laat staan te doen.. wie boekt er een vlucht voor me... pleaze?!

het liefst zou ik zelf gewoon de eerste vlucht naar nederland nemen. Maar dat gevoel probeer ik al twee weken te verdringen. Ik slaap momenteel heel veel. Tegen 12uur stort ik in, ga ik slapen... tot de volgende ochtend 10of 11 uur... weg uitgaansleven, weg idioot meisje dat altijd de meeste drukte maakt, hele nachten doorgaat... ik weet niet waar het meisje is dat altijd maar 3 uur sliep... nu slaap ikzelfs overdag op het strand verder... Dus ik zal heeeerlijk uitgeslapen in nederland terugkomen denk ik:)

Ik kreeg sms'jes van oppasmams... blij... ik droomde veel over haar afgelopentijd. Dagdromen ook. Dat ik daar was. Ik schrijf het nog wel eens, lang verhaal, eng en naar, maar ook mooi... terugkerende droom. Maar iig dacht ik veel aan haar laatste tijd en was blij met haar berichtje.

OF alles ok ging vroeg ze. Jawel. Toch? Ja... Dus dat heb ik teruggestuurd. ze wenste me sterkte... was ik niet duidelijk of lees zij door alles heen. OF allebei een beetje.

Neej, het gaat best goed hier, maar het fammelieleven is confronterend en ik heb teveel tijd om na te denken. Op een of andere manier zoek ik mijn ouders op ipv ze te ontlopen. Niet slim! Maar schijnbaar zoek ik het dus zelf op.

De vakantie is zoo tegenstrijdig. Ik wil gewoon graag naar huis, dat alles weer normaal wordt, maar ik vind het ook heerlijk hier te zijn, vakantie te hebben. Weer bij mijn ouders te zijn en het gevoel te hebben dat ik ergens bij hoor. Juist terwijl ik dan verstoten wordt. Wat een gek, tegenstrijdig iemand ben ik toch

Ohwja, en een verhaal voor de psyg is geschreven. Ja, veel tijd om na te denken he.. dan krijg je dit soort enge dingen!!!

Hier weer eens een levensteken van mij. Ik heb geen geld voor veel inet, dus heb ik al twee avonden zitten schrijven. Ja, bij gebrek aan compu en veel te veel tijd om na te denken ben ik maar weer teruggevallen op de ouderwetse methode en schrijf schriften vol (je moet toch wat). Heerlijk, maar wel langzaam.


Het gaat goed allemaal, ik geniet van de zonnige dagen en de hitte!
Afgelopen dagen heb ik weinig gedaan. Twee dagen aan het strand gelegen, een avond lekker bij de tent gehangen en op tijd naar bed, bijslapen van daarvoor. Normaal breng ik mijn avonden meestal door in de tequilabar hier in het dorp... Lekker (alcoholvrije) cocktails drinken, hangen en ouwehoeren. Dansen kan alleen in de campingdisco, maar ik heb tot nu toe niet echte fuifnummers gevonden die het aandurven om met mij tussen de twaalf jarigen te gaan staan... (ik mis Faith, mijn vaste vakantiemaatje dan wel een beetje) Daarom besloot ik maar een paar avonden bij te slapen, ook omdat we vandaag naar de markt zouden gaan en je dan altijd een beetje vroeg op moet.
Dus heb ik al twee avonden zitten schrijven.
Tot er gister vrolijk een italiaan aanschoof. Studying? wilde ie weten? En of ik een biertje wilde gaan doen. Tuurlijk, je moet toch wat. Dus hebben we weer tot diep in de nacht zitten lullen.. hoofdonderwerp?! Dat ik zo verliefd was!!! :) Stefano bleek de zoon te zijn van iemand die al jaren bij ons in de straat staan (mijn moeder heeft hem de vleiende bijnaam de tangoman gegeven...) en blijkt ook 'sport te studeren', alhoewel dat hier iets anders inhoud... Maar goed, was wel grappig.

Met mijn buurmeisjes trek ik ook nog wel wat op, maar die zijn twee jaar jonger en een beetje tuttig... Eigenlijk had ik even een rustpauze van hun nodig, want ik heb het gevoel dat ik als mezelf niet goed genoeg voor ze ben. Maar ze zijn wel aardig hoor. En prima om een avond tequila mee te doen.

Vanochtend naar de markt geweest. Nix gekocht, veel gekeken. Het blijft lachen. Nog geprobeerd twee mini bestuurbare autootjes af te dingen voor de zoontjes van *, maar ze bleven duur. Woensdag nog een keer proberen op een andere markt.

'smiddags was het erg heet. Naar een hele grote sportzaak geweest. Daar twee uur rondgehangen, veel gepast en uiteindelijk alleen een badpak gekocht. Wel een leuke, een knalroze!! Jippie, ik wist niet dat ze ook fleurige sportbadpakken verkochten!!! :) De rest van de klas krijg volgend jaar in ieder geval hoofdpijn de eerste uren zwemmen :):):)

Daarna nog even wat gewinkeld in het nabije winkelcentra (overdekt en huges, je zal het wel kennen van spanje), tatjes gegeten en gedoest. Goed geschreeuwd met mijn zusje, en nu zit ik hier, even af te koelen.

Al met al heb ik het dus prima naar mijn zin, momenteel wel mijn billen verbrand, maar dat mag de pret niet drukken. IK vermaak me met nix doen en veel lezen (net paar mooie boeken uit. Oa. Dochter van Eva... heb zitten huilen...) Blij om berichtjes van het thuisfront en jou te krijgen. En ja, ik blijf aftellen. Alhoewel ik het hier leuk heb zou ik het nix erg vinden als we morgen per direct naar nederland terug ginge!!!!

vandaag was leuk :) zon, zee en fitnessen... gezelig. dit is weer het vakantiegevoel.. als ik nou volgende week alweer naar huis mocht zou het perfect zijn.

Ik vind het heerlijk hier,maar mis Sera, het huis, woonplaats en alle friends en drukte...

Ach, tijd gaat sneller dan je denkt. I'll be home soon!!!

Goed nieuws.. ik mis mn vriendje... ben ik dan echt echt verliefd? HOef ik dan niet meer bang te zijn dan ik hem en mezelf voor de gek houd. Begrijp me niet verkeerd, ik kan nu heel goed zonder hem, maar het zou wel fijn zijn hem weer te zien.. Ik wil hem graag snel weer zien... meestal heb ik dat neit...
Ik verglijk iedereen met hem... zie overal zijn 'vachtje', kijk naar z'n foto... :)

Toch kijk ik nog wel andere jongens. Maar dat mag, volgens mijn zusje. Zolang je maar nergens je tong insteekt.. jaja, wijsheid he, die kleine donder?!

Nee, maar dat is anders. Ik kijk 'mooie mannen' zoals ik ook 'mooie vrouwen' kijk. Omdat je dat nou eenmaal doet. Niet omdat ik ze zou willen,omdat ik er iets bij voel.

En gek ook... HIJ is totaal niet het type waar ik op val normaal.. klein, harig en iets stevig... das weer eens wat anders dan lang dun en knap (wat ik altijd had). Maar het maakt me nix... ik vind hem mooi (niet heeeeel knap, gewoon mooi... een mooie man... mijn man..)
Zijn vachtje, en of buikje storen me niet... Mocht ie z'n beautiful krullen weer latenstaan of ineens zwaar gaan fitnessen dan kan ik dat heus wel waarderen, maar ik vind m zo ook geweldig!!!

Ja, dat is verliefdheid he...

HElP... het is dus echt waar.. en nog steeds zo...

Ik ben verliefd....

ikwil naar huis, haat het hier.. hoe ik meteen weer in het rollenpatroon pas van vorige jaren... hoe ik dat niet meer kan.. niet meer wil.. ik heb al dertig keer een ticket terug willen boeken, maar ben te laf...

ik haat mezelf, om mijn lelijke dikke lijf... ik zie demensen kijken.. naar mijn lelijke lijfje, voel de blikken op mijn armen.. hoor ze fluisteren, lacheen ook....
ik haat mij, om wat ik ben, om wie ik ben.. om wat ik doe... iedere dag wil ik weer 'gezond eten'. Maar eet dan eerst nix, bang om te ver te gaan.. door te slaan.. dan eet ik, normaal, en savonds wordt ik bang en kots het allemaal weer uit... voel ik de mensen weer, zie ik de miniitalianen...

ik haat mij...

en ik haat hun.. zij die mij zo gemaakt hebben... zij waardoor ik nu weer ongelukkig wordt. Maar ik laat me niet meer in mijn oude rol duwen.. ik ben ik.. sterk nu, al een heel jaar 18... als het mis gaat ben ik weg heb ik gezegd... ik laat niet met me sollen heb ik gezegd... maar daarom doet het nog steeds wel pijn.. de opmerkingen, blikken, steken onder water...

Op zich is het hier heerlijk, en zeker de afgelopen twee dagen heb ik me heel erg vermaakt. Lekker strandliggen, waterspartelen en all that. Maar bij de minste of geringste ruzie denk ik gewoon'wat doe ik hier toch'.... vier weken lijken ineens zo lang... maar ik weet dat het zo voorbj zal zijn.

Ik ben blijdat mijn oom en tante er zijn. IS erg gezellig, kan goed met ze opschieten en het zorgt voor afleiding. Ze blijven tot vrijdag, tegen die tijd zou een groot eel van mijn oude vriendengroep er ook weer moeten zijn. Momenteel doe ik nog niet zo veel. Ben gister even uitgeweest, vandaag strand, boodschappen en even fitnessen. Dalijk gak stappenmet een stel meiden, maar op zich vind ik het nix doen nu ook nog wel prima.

sjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit grote fout...... mw had nog niet gebeld.. ik vragen aan sera (online) zal ik haar bellen.. ja zei ze.. ok.. spanning, moed verzameld.. bellen...
dan..blijkt de vergissing: help.. ben het mobiele nummer aan het draaien... sjit.. een nummer dat ik helemaal neit hoor te hebben..

help.. ik denk aan kinderen krijgen.. ik heb gvd nog niet eens twee weken verkering... wat is dit?!

mw heeft nog steeds niet gebeld.. moet ik bellen!?

49,95 (EURO!!) is echt fokking veel geld voor 1 bh!!! (lees:ik heb een nieuwe sportbh gekocht...)

mw zou vandaag toch bellen??? Waarom belt ze dan niet?!

Ik heb honger, maar ik durf niet te eten... moet je kijken hoe ik er al uitzie.... dan wordt ik nog dikker. Vanavond eten we poffertjes. Lekker man, heb ik zelf voorgesteld, ik ben gek op poffertjes... en ik haat mezelf dat ik het voorstelde. Kom net uit de stad. Lekker winkels kijken, onopvallend zijn tussen die andere duizende mensen.. kleding passen ?!

I'm at his place.. hij is net naar zijn werk.. gek, ik in zijn huis... op zijn computer...

Hij heeft internet, dus dat is fijn, kan ik ff kloten, ff ei kwijt. Scherm start op: google.. ik denk, das handig. wil beginnen met typen, maar het is zo'n ik maar altijd alle woorden af.. dus als ik d intyp verschijnt er 'dissociatieve stoornis AND nina' .. hij heeft gezocht.. naar mij.. m'n site.. snel opdracht tjsekken.. neej, hij heeft nix gevonden. Spoed overleg met Sera die ook online is.. Op Nina is wel wat te vinden zegt sera, zeker op meel2nina. Paniek.. heb hier mijn meel wel eens getsjekt en ook dat adres... dus dat zal ie dan ook wel afmaken... hotmail: ja hoor... hij geeft keurig een rijtje meeladressen neer waar je uit kan kiezen. Recht onder die van mijn lief staat mijn schuiladres... okeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeej.... fraai... leven met leugens is naar... okeej, zoekopdracht tjsekken... bij ilse. niet google, dan vult ie dat strax weer aan natuurlijk.. neeeeee....

Keej, je komt op de site van mh uit....met verhalen en sjit.. keej dan.. gelukkig niet op mijn site.. dat scheelt. maar dit is nog naar.. kan ik dat adres niet wissen?! Nee.. dat kan niet zeker.. wat dan>?! wat nu...

Hij was gister al in de war omdat hij "nina'' gezien had... moest erom huilen.. hoe kan ik hem ooit vertellen wat er is.. wil ik dat.. nee.. hij heeft mijn ouders gezien, ik wil niet dat ie slecht over ze gaat denken. Maar ik kan neit weer alles aan erlkaar liegen.. leven op een zelfverzonnen verhaal.
Dit is zo moeilijk...

Gisteraaf wilde ik het uitmaken.. gewoon er mee stoppen. Wilde niet dat ie verdriet zou heben om mij, dat ik zijn leven moeiljlk zou maken.. ook voor mij niet. Ik wil perfect zijn, voor hem, om hem gelukkig te maken. Maar kan dat niet.. loop op de toppen van mijn tenen bang om in te storten, wetend dat ik gewoon 'mezelf' moet zijn... ben ik toch, op mijn manier, dit is een kant van mij. Een charmante, onderhoudende, lieve kant... Een inschikkelijke kant, zonder gekke buien. En met deze kant moet al zoveel rekening gehouden worden. Nina heeft wat tijd voor zichzelf nodig. Nina is het moe, nina wil er nu niet over praten, nina wil nu niet aangeraakt worden, nina wil nu wel aangeraakt worden.. En HIJ dan?! Is dit een eerlijke relatie?!

Ik wordt moe van alle rotzooi in mijn hoofd, de emoties. De verliefdheid, het genieten van hem, zijn gezelschap. Ik haat mij, om hoe stom ik ben, hoe lomp, naast hem> Weet dat ik het niet waard ben, dit neit verdien.. dat hij daar achter zal komen, me ooit zal zien zoals ik ben.... en wat dan?! ik freak out.. hij praat over alters alsof het katten zijn, doet ook net of hij het zo makkelijk vind. IN mij voel ik de weerstand.. wil het neit benoemd worden, is iets boos... geeft met het gevoel dat ik ze verraden heb... voelen zich niet veilig...
het is echt net als in het liedje

be a good girl, go a litter faster, you got to measure op, make him prouder. How long, before you screw it up?! And how many times do I have to tell you to hurry op.. Be a good girl, try a little harder, that simply wasn't good enough, to make us happy. He loves you, just the way you are, if you're perfect....

En nou heeft ie Nina gezien.. en mij zien dromen... *zucht*

Ik wil wegrennen en me verstoppen voor hem... hem nooit meer onder ogen komen, zo schaam ik me... voor wat ik ben.. voor wie ik ben... voor hoe ik zo gekomen ben... voor mijn bestaan... omdat ik het aandurf een relatie te beginnen met iemand die zo lief is.. omdat ik hem bedonder met wie ik ben.... om alles...

Wil iemand me vermoorden, dan ben ik van alles af.... ik weet het namelijk niet zo goed meer.... doorgaan of niet, ouders zien of niet... leven of doodgaan eten of niet eten... alles lijken raadsels en ik weet het antwoord niet meer.. ben door de antwoorden heen...

Gek.. ik ben niet gek op sex... maar gisteraaf was anders.. normaal heb ik na vijf minuten zoiets van .. nah.. opschieten, kom op, nu niet... gek.. fijn... uitgeput ;)
Deze jongen is zo lief.. zo veilig... hij... ik weet niet wat het is. Ik voel me veilig bij hem, alsof ik mezelf kan zijn :) vaag... veilig.. en nu moet ik weer gaan liegen.. zo erg.. zoz naar....... wegstoppen, niet aan denken...

Ik heb mw gebeld... of het nog gold, samen wat drinken... Jaaa!!! Ze belt me maandag terug voor een afspraak.. ik ben er zo gelukkig mee :) egt gewoon huppeltjes blij.

whoeeoeoeooe ik heb zoooooooooo'n koele THEEPOT!!!!!!!!!! :)

Met streepjes!!! Wie komt er theedrinken?!?!?!

ik spoor niet..... egnie... de hele dag leven op een banaan, vanaaf groetne en tofu eten voor het gezond, dat uitspugen en me dan nu bezatten aan de liptonice (!!!!!!!! ARGHHH suikerwater!!!) en de M&M's en notenmix... sjeesus.. ziek... echt dom stom... en ik voel me al zo dik en lelijk... ik wil mager worden.. eindelijk eens mooi zijn... help me... houd me vast....

Mijn p gehaald... trots man.. was bij vriend blijven slapen vlak bij school.. heerlijk.. kwam veel te laat natuurlijk. Ze (mentrix) zei dat ik het op een punt niet gehaald had. Wel dus!! Gnagna... heerlijk.. wie had dat ooit gedacht...

Echt triomf... zoveel hadden ut niet gehaald... moesten van school af, of net geen P... Vond ik trouwens wel oprecht rot voor ze hoor eg.. maar voelde me er wel heel trots door :):):)

Wauwie.. ik mams gebeld.. dag dat t r nie boeide, maar toen ik thuiskwam (ging nog even langs * en husband) was ze er al... wilde taartjes halen... uiteindelijk hebben we LANG in een luchroom zitten lullen en theepotten. Super.. voelde zo heerlijk.. was helemaal gelukkig... Eerst vriendje, toen langs hulpmam, toen mams... Toen belde ook nog mn kamerbegeleidster, ze kon niet wachten tot dodag, wilde het nu weten :):):) en later kwam de mama van Sera nog speciaal voor mij een bloem brengen... Toen andere hulpmam ook nog belde voelde ik me zo bijzonder.... rozig en gelukkig.. wist niet wat ik nog meer zou willen dat moment... wauwie.... Ik wilde dat ik het voor altijd vast kon houden!!!

Mijn mamma wilde met me weg... met mij... ze was trots zei ze... en nu gaan we vrijdag winkelen.. om het te vieren. met haar en pappa.. jippie

Ik ben bang.. als dat maar goed gaat... we gaan toch wel winkelen...
jaaa.... toch?!
jaaaaaaa...

Ik wil met ze winkelen.. wat moet ik anders.... dan duurt het een week tot therapie.. moet ik vriend op afstand houden en hulpouders ontlopen.. sjit man.... help!

nouja, maar geen zorgen maken.. een keer zorgen is genoeg zegt sera altijd... drie keer teveel... heeft ze gelijk in.. maar t is moelijk...

nog steeds verliefd.. maar het wordt wel wat veiliger... ik voel me wat rustiger.... heel rustig en bedaard ben ik verliefd... alsof ik al dertig jaar getrouwd ben... erg...

Hij is leuk en lief... ben bij m thuiz geweest. Leuke huisgenoten, leuk (maar oud) huis... :) Ik weet eigenlijk niet przies wat ik erover moet schrijven... gek he....

kebloup.... zoeihtr;htoihzdg;h!!!@#($^@$%(#%*(!!!kdugk;azg#(53bn5oKZAWTU*(q39yhrt9o(*45HO84KLDHkljhdtkewht@$$(@!!!!!!!!!!!!!!!!

Maar da's kort samengevat hoor...

Ik kan er niet mee omgaan.. al die gevoelens.. ik zou het liefst meteen alles uitmaken, afhouden, hem wegsturen... Maar vind m leuk, en heb het gevoel dat ik nu al niet meer terugkan. Dat ik hier zelf voor gekozen heb, en verantwoordelijk voor ben, en dat ik die verantwoordelijkheid ook moet nemen. Die gedachte beangstigd me.Verdoofd me eigenlijk, voor de meeste dingen...

Help, vrijen.. enzo.. dat gaat wel, zonder gevoel.. maar ik wil hem niet kwetsen, niet automatisch zonder erbij te zijn terwijl hij denkt dat ie iets intiems deelt. Kan ik dat, iets intiems delen? Kan ik voelen?! Ja.. ik voel heel veel.. kan ik liefde voelen.. ja, ik kan het voelen, maar ik kan er niet tegen...

Ik ben hem dankbaar, voor zijn geduld, dat hij het aandurft, zijn moed en liefde.. Maar voel me schuldig dat ik zoveel van hem verg.. Alleen daarom al kan ik voorlopig moeilijk nee zeggen tegen alles... Hij doet zoveel... geeft zoveel op.. hij weet nu nog niet hoeveel...

Ik ga strax naar um toe.. blijf daar slapen.. help... eng.. leuk!!! Eng... leuk.. IK wil niet, wil hem niet meer zien, vergeten dat ie bestaat, nooit meer hoeven te zien hoe ie naar me kijkt.. te weten wat ie voelt, niet meer zelf dit hoeven te voelen, die verwarring.. wel of niet, houden of haten... En ik wil naar hem toe.. bij hem zijn, in hem kruipen. Me veilig voelen in zijn armen...

Tsja, ik wil wel weer veel he...

Nou, kom op relatietherapeuten!!! (Dalijk psyg bellen?!?!? Ze ziet me aankomen.. help, ik ben verliefd...)

Help.. ik ben verliefd denk ik.. of ik heb in ieder geval een vriend... zomaar ineens.. Een heel lief harig manspersoon... wat doe je ermee, wat moet ik ermee...

Je hebt nog nooit een hoofd zovol met paniek en onrust gezien... Ik vind hem echt heel erg leuk, maar ik ben bang dat ik misschien verliefd ben op de veiligheid die hij uitstraald... op het hebben van een vriendje... Ik weet het niet...

Ik ben bang... Voor hem, hij weet niet waar ie aan begint.. ik wil hem niet kwetsen, het niet moeilijk maken.. Dat bekkie nu al... hoe ie kijkt... ik ben zo bang om hem verdriet te doen.. Wordt dus ook zo moelijk om wat te zeggen over thuis...
Bang voor mij ook.. Voor de heftige gevoelens die dit oproept... de blik in zijn ogen is moelijk en doet pijn... Ik voel me kwetsbaar, ben bang dat dit alleen maar een grote teleurstelling wordt.. Nouja, angsten ten over dus... Ik weet het ook niet hoor...

Sera vind het iig leuk, dat scheelt ;)

praten, niet praten.. uithuilen, niet uithuilen.. Snijden, niet snijden...

Ik kan niet kiezen... Krijg geen woord uit m'n strot, nergens over en sta jankend mijn armen open te snijden.. IK WIL DAT NIET!!!
Ik had zolang niet gesneden!!!!! Het moet, ik kan het niet stoppen, sterker dan ik... Bloed.. Sta mezelf met mijn hoofd tegen de muur te bonken, weet van gekkigheid niet wat ik moet doen.. Dan MOET het over zijn... RUST!! Het moet!!!!!!!! Het panische snikken stopt als je stopt met ademen.. stilstaan.. doodstil blijven zitten, dan kan je niets doen.. dan gaat het over.. toch?

Apatisch voorzichtig naar buiten.. discman op, ik ben er niet. zie nix.. onder de mensen.. naar de bieb.. een boek zoeken duurt twee uur... Waar ben ik ook weer?!

En toen was ik het vandaag zomaar even weer kwijt.. na een bezoekje aan mijn ouders.. Alle angsten.. aangifte, wel of niet door met therapie, hoe kan ik daar nou heen, haar gaan vertrouwen als ik nooit kan zeggen.. omdat ze dan misschien aangifte gaat doen.. ik moet afstand nemen van de mamma's... Aangifte voorkomen...
Kiezen voor mezelf, voor ons... voor het gezin. Altijd het gezin op de eerste plaats laten komen... Dan is het goed..

Maar waarom voelt het dan niet goed... voelt het alsof ik mezelf verraad...

Dit zeggen de stemmetjes in mijn hoofd... bij alles wat ik probeer.. En toen ik vanmiddag bij mijn ouders was begreep ik ineens van wie ze het hadden....... *snik*

Don't forget to win first place
Don't forget to keep that smile on your face

Be a good girl
Try a little harder
You've got to measure up
Make us prouder

How long
Before you screw it up
And how many times do I have to tell you
To hurry up

'Cause everything I do is for you
The least you can do
Is keep quiet

Be a good girl
Try a little harder
That simply wasn't good enough
To make us proud

Be a good girl
Push a little further
That wasn't fast enough
To make us happy

We love you
Just the way you are
If you're perfect.....

Nouja, je hoort het al, ik ben in de stom bui :) Eigenlijk had ik een heel goed gevoel over vandaag, dus waar dat nou prezies vandaan komt weet ik ook niet.. Ja, Ines en Gijs wilde net niet naar bed.. Ien klampte zich eerst aan dr moeder vast alsof ik een wildvreemde was en dr helemaal ging slaan ofzo.. en toen ging gijs in z'n bed lopen tieren... k kon ze wel achter het behang plakken.. Voel me dan meteen een slechte oppas.. Bang dat ze dat denken.. dat ze dan denken: ohw, jij kan het niet, of ze mogen je niet of wat doe je met die kinderen dat ze zo bang zijn... Ik weet wel dat het nergens op slaat, dat alle kinderen wel eens huilen, maar in mij raakt echt alles in paniek.. Huilen: je doet het fout.. ze moeten stoppen.. ze moeten het leuk hebben.. Slecht, je kan het niet.. Dus pak je ze dan maar weer op.. wil eigenlijk alles doen om te zorgen dat ze het leuk hebben, toegeven in alles, maar weet dat dat niet goed is... Dus nee zeggen als ze op de bank springen, het niet goed vinden als ze bovenop de trap willen spelen... Naar is dat, ik voel me dan net m'n moeder, daar mocht ook nooit wat van. In zo'n bui willen ze ook alleen maar dingen die eigenlijk niet kunnen, en dan heb je echt het gevoel dat je alleen maar aan het neezeggen bent.. dat je stom bent, gemeen bent, niet leuk bent....

Ach, ik weet ook wel dat dat niet zo is.. Dat ik het best redelijk doe, en dat ze normaal (en nu nog trouwens) best gek op me zijn. Ik geniet er ook meestal van. Vind het heerlijk om te met ze te knuffelen, ze in bed te doen. Maar dit soort dingen vind ik moeilijk... Dan moet je geduldig blijven, lief blijven. Dan ben ik bang voor hoe ik dat later met mijn eigen kinderen zal gaan doen... Bang dat ik net zo zal worden als zij... Misschien dat ik 't daarom wel zo moelijk heb met 'huilende'kinderen..

Ik zal NOOIT NOOIt NOOIT een kind slaan..... Tenminste, niet slaan slaan. Een tik op een vinger is wat anders. Toch? Of mag ik dat nou weer niet zeggen? Dat denk ik nu ineens door wat de psyg vorige keer zei.. Ik gebruikte toen een woord: rotschop en zij vond het soort van gek dat ik dat gebruikte. ik, als ex-mishandelde. Eerlijk gezegd vraag ik me sindsdien af of ze me wel geloofd... Of verzin ik het dan toch, is het mijn zieke geest... ik bedoel, nu zeg ik ook dat je een kind wel een tik mag geven...

Ik weet het ook niet meer hoor! En ik ga er niet meer over nadenken ook! Ik had namelijk een knoertesgeod humeur. Ik ga het de psyg morgen gewoon zeggen... dat ik het naar vond dat ze dat zei. Dat ga ik doen!!!...

Vandaag naar Tara geweest in verweggistan. Lekker eerst heel lang reizen, dan even klussen, en dan weer terugreizen. Preziezig goed eigenlijk. Ik heb geen hekel aan reizen, en zo was het niet meteen heel lang. Wel weer eng hoor... herken zoveel... zij gaat nu op kamers, zoals ik een jaar geleden ging. Klussen, kennismaken met nieuwe roomies.. Gek... Eng.. Ook gek om te zien hoeveel verder ik gekomen ben sindsdien.. ik kan me al bijna niet meer voorstellen dat ik thuis gewoond heb, dat er een tijd was dat ik geen hulp had, geen hulpmamma's ook. Maar als ik haar spreek komt het ineens weer terug, weet ik weer prezies hoe ik me toen voelde. Machteloos. Een heel klein meisje dat een heel groot ding moest gaan doen... Overweldigd, bij de onoverzichtelijkheid van de stap die ik nam...

Toch was het goed om haar weer te zien.. Zeker deze keer. Ik was zo blij dat ik echt iets kkon doen, me eindelijk eens een keer nuttig kon maken voor een ander. Een vriendin van haar was er ook. Leuke meid, maar wel doodeng. Ik dacht dat ik het allemaal niet zo eng meer vond.. maar toen ik uitstapte dacht heb ik eerst nog bijna de volgende trein gepakt (naar uitgeest ofzo?!). Weg, zei het in me.. als je maar maakt dat je wegkomt... Toch gegaan.. Twee mensjes, vol verwachting.. Wanneer zal ze zien dat ik niet ben wie ze denkt dat ik ben.. ik helemaal niet zo leuk ben... Ik vind het eng om haar echt te zien omdat ik nooit kan voldoen aan het beeld dat ze van me heeft, alleen maar tegen kan vallen.. En maaike was eng omdat alle nieuwe mensen nou eenmaal eng zijn. Ik wist ook niet wat ze wist...

Maar beiden waren lief, en ik heb een erg leuke middag gehad. Op de terugweg heb ik lekker liggen maffen met Mental Marvle op de achtergrond (vers van Sera gejat.. gnagna...) (zonde om op die muziek te gaan slapen zou ze waarschijnlijk zeggen) en in de bus kon ik nog iemand helpen met een kinderwagen. Ik voelde me goed, toen ik thuiskwam. Nuttig!

Ja, dat gaf me het goede gevoel.. Dat ik iets goeds gedaan had voor anderen... Doe ik wel de goede opleiding!?