Euforisch

ik heb het gedaan...
Ik heb gebeld voor stage, gister.
Naar iemand die ik ken, vertrouw en die rustig en geduldig is...
Naar iemand van wie ik hoopte dat ze me zou willen helpen, zou willen leren hoe het moest.

Net belde ze terug: 'heej, kom je stage lopen bij mij?' Toen was ik al enorm dankbaar... Tijdens het gesprek werd dat steeds meer..
haar instelling: we gaan gewoon knoerthard werken, en we slepen jou erdoorheen. We.
Dat ze gezegd had in de sectie dat Zij dit graag wilde doen, me graag wilde helpen hierbij...

Gewoon, samen praten, samen lachen. Niet optimaal ontspannen, maar wel met goed gevoel...
Ik ga stagelopen. En ik mag daar fouten maken. Ik ga Leren. Van haar. Bij haar. Ik ga niet alleen leren op vakgebied, maar misschien wel het meest op prive gebied...
Ik Mag Fouten Maken...
Ze weet al dat ik niet perfect ben... Oef.

Nouja, opluchting, blijdschap, spanning... Leuk, eng... Van alles.
Euforisch van alle gevoelens en van ontlading over duidelijkheid. En dan ook nog goede duidelijk heid :)

Hoera.

Ik? Wisselvallig? Nietwaar!

Moeten en een depressie terwijl het goed gaat

Weet t niet zo goed allemaal.
Op zich gaat het okee allemaal. Ongeveer.
Tenminste, geen al te gek gedrag enzo, al een tijd geen crisissen enzo.
Maar ik doe ook geen reet.
Schoolwerk, huishoudelijk werk... Niets niet.
Soms in een bui dan plan ik wat enzo, doe ik weer eens wat...

Er gebeuren ook een hoop goede dingen hoor! Ik kan echt af en toe genieten van mijn leven, van het leven. Ik slaap best veel, vooral uitslapen gaat goed ;) Doe regelmatig weer wat leuke dingen met Tikkertje, ben flink bezig met therapie, en lijk daar ineens ook flink in vooruit te gaan.
We hebben een prachtig cadeau gekregen van een wildvreemde en dat vond ik super! Ik geniet er ook iedere avond van. Ik zie Sera weer wat meer, train twee keer per week, werk 6 uurtjes per week... Dat gaat allemaal best...

Maar mn schoolwerk... Dat laat ik liggen. Als ik 10 uur per week studeer is het veel.... Mijn doel deze week is eigenlijk een stageplek regelen. En liefst ook even een zwemstageplek. Dat zijn TWEE fokking telefoontjes...
That't it.. dan ben ik compleet gelukkig.. Nouja.. meer tevreden..
Maar dat is schijnbaar zo beangstigend dat ik alles wat met school te maken heeft ontwijk.
Waardoor ik me slecht en nutteloos en schuldig ga voelen...

En als ik me zo ga voelen... dan blijf ik het liefst Nog langer in bed liggen, doe ik nog meer nutteloze dingen om mezelf af te leiden.
Ga ik sjoppen met Tikker terwijl ik nog Niets heb gedaan deze week... Ga ik met Sera kleppen terwijl ik me al slecht voel omdat ik zo nutteloos ben..
Het is zo'n vicieuze cirkel. Ik bewijs wat ik al vind, versterk daarmee het gevoel dat ik al heb, en versterk daarmee weer het gedrag dat ik zo erg vind...

Maar goed, dat weet ik dus. Dus de cirkel moet doorbroken worden... Dus moet ik actie ondernemen eigenlijk. Maar ja, dat legt dus Nog meer druk op datgene doen wat maar niet wil.. Dan blijft over me niet druk maken en proberen erbij neer te leggen.
Dat is niet zo mijn ding...
Ben nu twee dagen bezig met vermijden.... Slapen, afleiding, relaxen, leuke dingen doen.

T werkt enkel zolang ik druk opgeslokt wordt door activiteiten. En het kost handen vol geld. Groot nadeel ;)
Dus... ondertussen heb ik de ramen in huis beschilderd, het servies uitgebreid, uitgebreid bijgeklept met Sera, een extra kamertje beetje ingericht, een stapel boeken gelezen en kilos snoep weggevreten, en zodra ik daarmee stop voel ik me Weer kloterig.
Er Moet Dus Actie Komen.

*zucht*
Moet Moet Moet Moet
Ik? Een valkuil? Welnee....