Woensdag

Gisteraaf was gezellig. Een vriendin van trainen kwam Greys anatomie kijken. Schrok een tijdje terug wel erg toen ik erachter kwam dat ze bijna niet lijkt te eten, maar het is sowieso een meisje waar ik weinig hoogte van kan krijgen.
Toch kunnen we erg gezellig keten samen, dus t was leuk.

Vanochtend weze peuteren. Ff wat dingen besproken en afgesproken. Over vervanging tijdens haar vakantie (ja Sera, ze heeft een eigen leven, en Ja, ze heeft ook zowaar gezegd waar ze heenging toen ik er naar vroeg! ;)), over de gemaakte afspraak bij andere instelling, en ook over hoe klote het ging laatste tijd.
Was wel goed om er met haar naar te kijken. Kon mn crisisplan wel weer wat aanpassen. Denk dat er veel aankomt op een 'eigen plekje' creeeren als ik me rot voel... Was bizar genoeg maandag ook al thema bij pmt.
Toen was ik ook al zo superemotioneel eronder enzo. Dush.. weer wat om te oefenen ;).

Vanmiddag op school was ouderwets: 4 oud klasgenoten, 1 tennisbaan, ik die het wel leuk vind, maar van schaamte en onzekerheid niet weet wat ik moet doen..
Klinkt bekend he? Achja.. maar toch wel leuk gespeeld samen.

Achteraf weer moe, op enz. dus maar ff lekker plekje gefixt. Nu gaat t op zich wel. Lessen voor morgen zijn voorbereid (ja wel eng), en ik heb eigenlijk geen zin in morgen, maar ben vastbesloten vroeg naar bed te gaan.
Zien wat er van komt ;)

Dinsdag (en al bijna avond ;))

Whoei.

Stiekum denk ik bij mezelf: zou ik aan de beterende hand zijn.. zou het dal bijna over zijn... Maar dat wil ik niet denken, dat kan alleen maar tegenvallen.
Maar feit is dat vandaag best okee gaat.

Ik was gister al even bij een vriendin langsgelopen 'zomaar', en mn schoonouders waren hier geweest, dus ik merkte wel dat ik weer wat meer zin had ni 'contact'.
Vandaag op tijd opgestaan, wasje gedaan, stukje afwas gedaan... Wat opgeruimd.. Gewoon simpel wat kleine dingetjes in en om huis.
Kvoel me echt te stom voor woorden dat ik daar trots op ben, maar goed.. Feit is ook dat het me afgelopen weken geen reet kon schelen... En nu bekommer ik me er tenminste weer wat om. Dat voelt wel goed.

Vlak voor de middag kwam de vriendin van gister hier 'zomaar' even langs. Ook fijn :). Weer even een half uurtje aanspraak.
Toen zij weer weg was, en vriendje gevoederd en wel weer naar zijn werk was even gezeten met een boek.
Toen toch maar boodschapjes gaan doen, en meteen enthousiast wat dingen voor het eten voorbereid. Daarna zelfs nog aan mijn lessen voor donderdag gaan zitten.

Halverwege werd ik gebeld.. Onbekend nummer.. Mn hart sloeg over ik dacht: neee.. maar het was Wel al van de behandeling waar ik over nadenk....
Bibber de bibber, ze belde ongeveer 3 dagen te vroeg, maar uiteindelijk staat er nu een afspraak voor een orientatie/informatie gesprek.
Whaaaa.
OP een dag dat Sera en Ik eigenlijk allebei niet zo goed konden.. Maar ik had al twee keer gezegd: sorrie, dan kan ik echt niet... Dus.. :( durfde dat niet nog vaker te zeggen.. Heb wel geprobeerd om m laat in de middag te gooien...
Nou hopen dat Sera niet boos is en wel kan.
En anders heb ik heel dapper besloten dat ik alleen ga. Denk ik.

Nu, ik ga lekker nog even lezen of een spelletje doen, en genieten van het productieve gevoel. Straks nog trainen, beetje twijfelachtige zin daarin ;)
En vanavond komt er een vriendin van trainen mee om Greys Anatomie te kijken!
jeeee, het is weer dinsdagavond!!! ;)

maandag

kheb net de foto's gekregen.. Oi... valt me heel erg tegen... Er zitten wel een paar mooie bij hoor.. maar de meeste zie ik er uit als een heks!!!
Wat me meeviel was dat ik niet zo dik leek als ik gedacht had...

Kheb nog steeds mn dekbed op de bank liggen. Kvoel me zo rot telkens, en kwilde gister niet alleen liggen boven.. Zo kon ik bij Vriendje liggen. Heb daar ook geslapen, Vriendje heeft me laten liggen toen ik in slaap gevallen was. Dat was fijn.
Vanochtend met veel pijn en moeite naar PMT.
Kheb daar eerlijk gezegd hoe ik me voel, en hoe moe ik het ben, en meteen gingen er natuurlijk tranen. Gezien iedereen nogal bedrukt was gingen we toen ons eigen plekje bouwen...
Vond ik echt onwijs moeilijk. Niet omdat ik niet wist hoe ik het wilde, maar omdat ik gewoon de spullen niet durfde te pakken.. Ik dat niet waard was...
Dus ik begon ergens in een hoekje, met een touwtje om me heen om aan te geven dat het mijn plekje was.. Op aanraden van de peut, die ff aan kwam geven hoe kwetsbaar mijn plekje was heb ik m toen afgebakend met 5 enorme pilonnen die samen een muur vormden.
Dat voelde ook wel beter..
Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb ik zoveel kussens als ik dragen kon meegenomen naar mijn hoekje... Ik voelde me heel opgelaten, maar het was wel Mijn hoekje toen... T liefst hadik ook nog een van de dekens gepakt, maar dat was teveel gevraagd...

Ik schaamde me zo dat ik al die spullen gepakt had enzo.. En aan de andere kantw as ik ook gewoon heel erg blij met mijn confortabele plekje.

Oeh, en nu moet ik er kijken!

Vrijdag

zo. weer een dag verder. Kzou eens uit moeten rekenen mn hoeveelste dag dit is ;) kan ik ze lekker aftellen ofzo ;) Nee flauw.

Nuttig dagje gehad vandaag. Stage was fijn. Kwas eerst wel nerveus, maar het ging gewoon goed enzo, ik kon er ook van genieten. Weetje, ik vergeet gewoon hoe leuk ik dit eigenlijk vind! Eerlijk gezegd vond ik dat ik het best goed doe met de kiddies enzo.

Maar pfff. Vannacht weinig geslapen. Tweede nacht al. Veel spoken in mn hoofd, veel herbelevingen. Mn gedachten draaien enzo. Kom er ook niet echt goed uit dan.
Ik ben op zich wel wakker ,en weet dat ik dan misschien iets anders moet gaan doen, maar ja, ik moest vroeg op.. Was bang dat als ik niet in bed zou blijven liggen en zou blijven proberen om te slapen, dat ik dan morgen helemaal verrot was omdat ik 'te lang' opgebleven was.
Naja, eind van het verhaal was dat ik toen de wekker ging net sliep geloof ik ;). Maar op zich viel het mee met hoe moe ik me voelde, meer onwerkelijk enzo. En wat ik zei, het ging dus goed met de kids, dat was fijn.

Tussen de middag had ik afgesproken met Sera om te gaan bellen voor mn eventuele nieuwe behandeling. Dus dat heb ik gedaan. Moest ik natuurlijk teruggebeld worden door iemand die daar meer van wist, dus ik in de zenuwen. Uiteindelijk belde die man om 4 uur terug, en had ie eigenlijk niet veel meer te melden dan dat iemand anders me volgende week weer terug zou bellen om een afspraak te maken voor een informatie/kennismakingsgesprek. Pfoei.. dus.. dat zit eraan te komen...
Doooodeng... errrrrug eng.. maar goed.. bibber. beloofd enzo...

En vanmiddag had ik voor het eerst sinds tijden weer een afspraak met een bevriend fotograaf... ook spannend en eng. Ik wist niet wat ik aan moest.. toen keek ik in de spiegel.. wilde echt afbellen... :(
Na het schminken ging het wel ietsje beter, maar voelde me zoooooo lelijk.. was echt zo bang dat iedereen het zou zien.. me uit zou lachen enzo..
Dush.. eenmaal bezig ging het wel okee, had ik er wel weer lol in.
Maar achteraf wel heel zenuwachtig over t resultaat.. Ondertussen heb ik een foto digitaal binnen..
T valt mee pfoei.. de foto zelf is eigenlijk wel heel mooi.. kvind alleen mezelf niet zo mooi.. maar niet heel lelijk. zegmaar.. ehm..
Nouja goed. Zenuwachtig dus..

Nu lekker weekend, eindelijk. Morgen werken en viert Sera dr verjaardag. Vanavond zijn ze allemaal kijken naar hoe de film van wintersport geworden is. Ik was ook uitgenodigd.. maar kijken naar iets waar je buitengesloten van bent... nee..
dus ik voel me best wel klote daaronder. bovendien gaat de rest van de avond waarschijnlijk toch alleen maar over aankomende wintersport, en afgelopen keer..
leuk voor ze, maar zoveel geld heb ik niet..
En het voelt gewoon kloterig genoeg dat al je vrienden telkens met zijn allen weggaan op bijzondere dagen en weten dat je niet meegaat. En zeker als ze dat doen zonder erbij na te denken ofzo..
Hoe lullig ik het ook vind om te zeggen.. gelukkig blijven sera en boyfriend thuis met kerst... Ik haat het dat ze allemaal weg zijn.. En nu is zij er iig nog...
Kweetniet. t voelt gewoon zo overbodig. niet nodig, gehaat... niet gewenst.. dat soort dingen.

donderdag

Vanochtend eerste ochtendje stage.
ik ging er eigenlijk vrij relaxed heen.. Ook omdat de eerste stagedag nooit iets verwacht wordt. Gewoon beetje zitten en rondkijken in de gymzaal, met de kids. Heerlijk. Had dus wel leuke ochtend, hoewel ook wel vermoeiend.

Maar was ook eigen schuld. Met mn domme kop gisteravond tot half 11 in den haag blijven hangen... tegen 12en uit, toen nog even de chat op.. Ja, toen was de ochtend die ik toch altijd al haat niet echt fijn... En dan kon ik nog kwart voor 8 op omdat ik alleen maar mn huis uit hoef te rollen (ik houd van stages dichtbij, en van alleen maar kijken en dus geen voorbereidingen).
Achteraf was ik dus wel echt kapot.

En ik met mijn stomme kop vroeg meteen: zal ik morgen ook wat doen.. Ja graag.. En ik wilde dat ook wel.. ik wil zo graag mn begeleidster ontlasten. Ik vind haar enorm aardig, en ze heeft het lichamelijk flink zwaar.. dus wil haar graag helpen!!!
En ik vind het ook leuk om met de kids aan de slag te gaan.. Maar toen ze zei: nou doe jij de laatste drie lessen dacht ik wel 'shit, dat wil ik eigenlijk nog niet'.
Gelukkig kan ik voor een gedeelte haar lessen van vandaag ervoor gebruiken en zijn het waarschijnlijk leuke groepen.

Heb de hele middag geslapen en voelde me daarw el heel schuldig over. (nadat ik een kwart appeltaart voor lunch weggewerkt had) Daarna ging het wel, (van 4 naar 2) maar was ik nog wel erg moe en geen zin in morgen. Kmoest nog trainen. t idee daaraan was al erg 3, dus toch maar thuis gebleven om een 4 te voorkomen.
Heb zelfs even zitten denken over BOR, gewoon om even rust te hebben.. maar ja.. morgen kwart over 8 in de zaal zijn he... Dan is het nog niet echt relaxes want moet ik me soggies de kolere gaan haasten...

Dush.. verder is vandaag mn broemie jarig.. En ik heb haar nog niet gezien en wil graag even langs.. Ik mis haar en wil graag bij haar zijn enzo..
Ik mis haar sowieso onwijs laatste tijd..
helaas, het gaat zo onwijs goed met haar dat ze helemaal een druk leven heeft :). Nee, ik ben zo blij voor haar, en zo trots op haar... Echt, wie had dit ooit gedacht.. maar ik ben ook wel alleen zo... ik mis haar gewoon..

genoeg gezanikt. Morgen weer vroeg dag... hellup.. :(

Alweer maandag

En toen was het alweer maandag....
Vrijdag: geen idee meer van. Zaterdag drukdrukdruk, 's avonds oppassen en paniek moment: kwas echt op. Zondag werken, en was nog steeds op. Wilde helemaal niets.
Vriendje heeft me meegesleurd naar het strand, waar de rest van de vrienden zat.
Was fijn. Zon, vrienden, beetje klaverjassen, beetje stoeien in het zand...
Kvond het jammer om weer naar huis te gaan en voelde me wel stuk beter.
Toch werd het weer veel te laat met naar bed gaan omdat ik de lamp maar niet uit wilde doen..

Vanochtend na een paar uurtjes slaap wakker gebeld door pleegmoeder. of ik vrijdag de jongste hier wil hebben, en smiddags de oudste uit school halen. Ja hoor, leuk! (en tegelijkertijd *bibber bibber, wat als ie het niet leuk vind.. *)
Ze wilde ook nog naar de bieb een paar dorpen verderop fietsen, maar kon geen zin maken. Toevallig moet ik die route ook fietsen voor de kliniek, dus we stappen nu half 1 samen op de fiets. Dat is wel fijn.

Zat wel meteen in de stress da tik het hele huis nog schoon moest maken enzo.. Maar ik laat dat toch maar even zitten: gerationaliseerd dat ik haar huis geloof ik nog nooit echt schoon gezien heb, en dat ze me vast ook nog wel life vind als ik Niet gestofzuigd heb.
Maar natuurlijk baal ik ervan dat het niet netjes aan kant is...

Hoe ik me voel weet ik niet zo goed. Gisteravond eerst wel okee, toen gefrustreerd... nu wel energiek, maar tegelijkertijd doodmoe. Snap je t nog?
Honderd plannen, maar het liefst gaan liggen.

Dalijk PMT. Fijn, maar ook niet. Mn maatje in de groep is nog steeds met vakantie, en ik mis haar erg. En ook de veiligheid die zij bied mis ik verschrikkelijk. Maar ik merk dat ik wel ook steeds meer met de anderen die veiligheid ervaar. Nah, we zullen het wel zien.
Kga nog maar ff lekker lezen denk ik.

Dodagaaf

Nou, gister peut uiteindelijk 3 keer aan de foon gehad :) Zij belde mij uiteindelijk 3 keer, dat werkte beter. Wel okee gesprekken. Echt wel okee.
Voorwaarden voor de Bor doorgesproken, niet helemaal mijn hulpvraag, maar ik weet dat een Bor daar niet aan kan beantwoorden. Dus op zich ook wel okee.

Daarna uit pure euforie knoertharde muziek, meezingen, en met een sopdoek door de woonkamer. Hoe nodig was dat ;). Eenmaal bezig ook maar weer eens alle dode planten weggegooid. Ik neem me iedere keer voor om daar niet meer aan te beginnen, maar kon de verleiding toch weer niet weerstaan. Dus we hebben weer levende plantjes haha. Ben zo benieuwd voor hoe lang...

Na het trainen savonds met Sera naar de Bor-afdeling gefietst. Spannend. Toen we daar aankwamen en de verpleging geen idee had waar het over ging hda ik echt zoiets van.. Neeee daar gaan we weer...
Toen hebben we ff 5 minuutjes in de woonkamer gezeten om te wachten, dat was ook wel okee. Was ik daar meteen geweest en de drempel dus ook minder hoog. Kvind de woonkamer minder veilig/aantrekkelijk dan op de Paaz, maar okee. Voordeel is wel dat hier een keukentje inzit.
Het meisje dat toen met ons kwam praten was erg okee. Soms ook erg lomp, maar in ieder geval eerlijk, en wel bereid om mee te denken. Zij had smiddags ook mijn peut aan de foon gehad, dus wist waar het over ging, dat scheelde.
Op zich goed gesprek gehad. Snap nu ook echt de gang van zaken enzo.
Daar zitten wel at dingen bij die mij vraagtekens geven (liefst sochtends al bellen dat het niet goed gaat? :S) en ik werd er weer op gedrukt hoeveel eigen verantwoordelijkheid het was. Het is dus echt bedoeld om crisis te voorkomen..
Nou ik ben benieuwd of zo'n time-out daarvoor kan zorgen! Ik hoop het wel.
Want ik ben bang dta als ik me echt al paniekerig voel enzo dat we al te laat zijn.. :S De weg naar de gesloten is vanuit daar net zo lang als vanuit huis, misschien nog wel omslachtiger. maar hopenlijk is dat dus niet nodig dan als ik op tijd daarheen ga.

En nu.. nu gaat t wel geloof ik. Weer veel te lang in bed gelegen (half 11), maar dat kwam ook door de poes die onwijs lekker bij me kwam liggen en knuffelen :). Ik was dus al wel eerder wakker! nu zit ik beetje te twijfelen of ik bij pleegmamma langs zal gaan of gewoon lekker gaan lezen ofzo. T is allebei aantrekkelijk.
Maar ik weet dat vriendjelief vrij is vanmiddag, dus ik verwacht hem zo ook thuis.
Misschien leuk om samen wat te gaan doen?

Donderdag...

Niet meer naar school geweest gister... *schaam*
Nou moet ik eigenlijk morgen.. Dus... daar ga ik maar eens hard op mediteren dan :).
Met Sterretje was het fijn, gezellig... Hoe leg je dat uit. Als echte vrouwen hebben we schoenen geshopt, en zijn onwijs goed geslaagd!!! Allebei superrrkoele shoez gevonden! Ik natuurlijk in impuls, zij goed overdacht :D.
Was gewoon fijn om de middag en avond zo door te brengen. Ook heel fijn dat zij en vriendjelief goed samen kunnen... Echt, dat is zo fijn.. Niet de gemaaktheid enzo. Dan bof ik toch maar weer met vriendjelief. En met zo'n leuke vriendin natuurlijk haha.

Vanochtend kon ik echt mn bed niet uitkomen. Gister vonk t toch allemala wel moeilijk enzo dus 'mocht' ik nu wel ff verstoppen...
Toen ik opstond WEL meteen de kliniek gebeld, maar t lukt me steeds maar niet om peutje te bereiken om die Bor rond te krijgen grrr.
Daarna naar de gymzaal gegaan om bij een collega van vriendje te vragen of ze nog stagaire wilde.. Die sprong een gat in de lucht.. Dat was wel heerlijk! Ze was echt ontzettend enthousiast, en ik voel me gewoon okee bij haar. Dus nu ga ik daar lekker 2 ochtendjes in de week stagelopen! Fijn geregeld :)
Daarna met een vriendinnetje dat jarig was wezen wandelen met haar en haar oppasbaby. T is zo'n lief wurmpje, heerlijk, weer zo'n heel kleintje in de buurt.
En nu dan net thuis. Even gelunched met de left-over van mn ontbijt (chocotoffs), en zo misschien lekker lezen of naar een ander vriendinnetje. Ja zo is het wel te doen.

Hoewel ik er wel van baal dat die bor nog niet rond is. Ik zou vanavond met Sera daar langs gaan namelijk...

Begin van de woensdag

Dus. Vooruitziende blik ofzo dat ik opzag tegen deze dag...
Kwam er vanochtend echt niet uit, dus kwas aan de late kant voor peut, start die rotauto niet. En ik had nog tegen vriendjelief gezegd dat ie niet goed startte, maar die zei dat het aan mij lag, en dat het normaal was voor een oudere auto om niet in een keer te startten. Ik zei nog: ja maar hij hoest wel heel flink hoor, bij het startten. maar dat hoorde erbij zei hij. En Hij had er nooit last van.
Nee, nou daar stond ik lekker.

Na een 10 minuten paniek uiteindelijk de fiets gepakt en als een gek naar de kliniek gesjeesd. Ik geloof dat ik het in minder dan een kwartier gereden heb, wat best knap is...
Gesprek was moeiijk, superheftig. Gaf aan dat ik niet voor mezelf instond, BOR wilde regelen, liefst op gesloten. maar dat kan niet en daar moest heel lang over gepraat worden, het hoe en waarom, en waarom die enorme stap.
Uiteindelijk zei ze dat als t echt zo erg was dat ik nu maar naar de gesloten moest. Ja daaag, ik had ook nog een dagplanning!!! (en in mij gilde ook een stem.. Ja... ja.. alsjeblieft.. doe dat.. neem me mee)
T was het hele gesprek moeilijk kiezen tussen de waarheid spreken, eerlijk zijn, en liegen. Veel geswitcht en dus ook tussen die twee geswitched. maar denk dat ze wel een aardig beeld heeft toch van hoe het gaat.. Niet goed dus.
Ze snapte er niets van, want we hadden vorige week smiddags nog zo goed zitten praten en daar was het helemaal niet aan bod geweest... nee. Dus. Welkom in mijn leven. zo gaat het goed, en zo niet meer.
Dat kon volgens haar niet.

Weetje, met alles wat volgens haar niet kan of juist wel kan en wat ik dan weer niet kan zou ik een soort mythisch wezen moeten zijn. Mij gebeuren dingen die niet kunnen, en wat ik zou moeten kunnen dat beweer ik niet te kunnen. Dus.

Nu zit ik te balen, twijfelen en rillen.
Moet om 13.00 op school zijn. Als de auto nu eindelijk wel start (zonnetje staat er al tijdje op, dus hij zal nu minder vochtig zijn) kan ik het redden.. Wil ik dat. En wat als ie niet start... Ga ik dan halsoverkop met de bus, en hoe moet dat dan eme tde afspraak met Sterretje vanmiddag..
En ik voel me al zo klote...

Nouja, ik ga nu eerst kijken of de auto start, dan weet ik dat... En dan zie ik daarna vanzelf wel.. Vanochtend heb ik het ook opgelost. het komt goed.

vandaag...

Vandaag... Vanochtend om 9 uur afspraak op school. Zag er super tegen op.
T was een afspraak met degene die 5e jaars helpt met afstuderen... Ik was echt bang voor de minachting enzo (en het vroege opstaan haha), maar het viel heel erg mee.
Rustige, aardige man. Heeft me nu al gruwelijk geholpen. Wat onzekerheden opgelost, gaat wat dingetjes navragen en regelen die voor mij een hoop gedoe zouden zijn.
Het maakte het weer wat overzichtelijker.
Kweet nog dat ik echt bijna de school uitdanste.. Met weer wat hoop en goede moed om dit jaar nog af te studeren. Ja het is nu dus al weer wat afgezwakt ja..
Maar goed, ben daar wel tevreden over. Veel duidelijkheid gekregen, nog wat afspraken gemaakt enzo. Ja, dat was okee.

Thuis voelde ik me op een of andere manier niet meer zo. Boek, chocolade en bed. Baal van mezelf maar okee :S. Na de middag was gedaan, gestofzuigd (alleen boven :S) en daarna met een kennis en haar oppasbaby gaan wandelen. Dat was wel lekker afleiding. Toen boodschapjes, eten en trainen.

Had niet zo zin in, maar was wel okee. Kmerk dat ik wel meer bij mn eigen grenzen kan blijven, maar ook niet meer zo heel neurotisch ben om iets 'nieuws' te proberen.
Maar goed, maar 1 toestel meegedaan, dus eigenlijk maar halve training gedaan. Baal ik wel van, maar t was wsl wel slim.

Nu thuis. Onwerkelijk, niet goed, niet slecht. Weet alleen dat ik onwijze behoefte heb aan snoep. Dush. Dat is weer niet goed dan.

Morgen peuten. Ik Moet met haar praten over de BOR. Er moet iets gebeuren. Liefst een bor op de gesloten... bedachten Sera en ik. maar goed. dat is morgen.
En dan meteen met de auto naar school om een vak te volgen met een vreemde klas :S Bibber. En dan komt een vriendinnejte :) Leuk. dus. I'll live denk ik...

nieuw begin

Kwil eigenlijk toch wel weer gaan proberen dagelijks te schrijven..
Gewoon dingen van me af schrijven weer, hardop denken.
Ik heb ook geen zin in updates ofzo, of om het voor en ander te doen.. kwil gewoon weer mn ei kwijt kunnen. Denk ik.
Haha, ik neem het me al meer dan een week voor, maar dr komt niets van..

Gister was superzwaar op een of andere manier.
Opstaan lukte niet echt. Had keurig negen uur ingesteld, maar na drie keer verzetten gewoon tot 11 uur gelegen. Jammer begin ;)
Daarna lekker heel veel kaartjes verstuurd naar iedereen aan wie ik dat nog wilde, en toen op de fiets naar de kliniek. Dat was wel okee.
Gezien ik me Altijd voorneem om op de fiets te gaan en het Te Vaak niet doe.
Achteraf was ik ook heel blij met het fietsen, want kvond het erg heftig, blij dat ik op de terugweg lekker kon fietsen en alles wegbewegen.
Thema was zelfbeeld en nu vooral hoe je daaraan gekomen bent.. Duus. Zag er heel erg tegenop om te gaan vertellen, maar wel gedaan uiteindelijk.

Eenmaal weer thuis was ik volgens mij strontsacherijnig en moe enzo, maar goed, de dag zat erop :)